Sessizlik bir kaçış mıdır yoksa bağışla(n)ma için atılacak adımlardan ilki midir? Veyahut benliğin attığı en büyük çığlıklardan biri midir? sorularımın yanıtlarını A Silent Vocie veya orijinal adıyla Koe no Katachi animesinde bulmak mümkün. Suçluluk, değişim, bağ kurma, toplumsal yapılar ve özellikle kişiler arası ilişkiler gibi ( çocuk- ergen) konuların işlendiği bu hikaye derin bir sorgulamaya davet ediyor.
değişim sahiden de mümkün mü?
Koe no Katachi Konusu
Hikayemiz, işitme engelli Nishimiya’nın tabiri caizse fırlama bir çocuk olan Ishida’nın sınıfına yeni öğrenci olarak gelmesiyle başlıyor. Nishimiya, kağıt kalem ve parmak hareketleriyle iletişim kurmasıyla sınıf arkadaşlarının dikkatini çeker. Ancak kısa bir süre sonra, Nishimiya, Ishida’nın ve sınıf arkadaşlarının zorbalığına maruz kalır. Bu noktada bir parantez açmak gerekirse, zorbalığın sadece Ishida’nın tek başına yaptığı bir eylem olmadığını, sınıftaki diğer çocukların da bu tutuma katıldığını görüyoruz. Ancak bu zorbalık sürecinde liderlik rolünü üstlenen kişi Ishida’dır. Zorbalığın bir grup dinamiği hâline geldiğini söylemek mümkündür.
Zorbalığın giderek sertleşmesi ve artması sonucunda Nishimiya, okuldan ayrılmak zorunda kalır. Onun ayrılığı, sınıf içindeki tüm dengeleri değiştirirken, Ishida’nın hayatında derin bir iz bırakır ve yalnızlık ve dışlanmışlık duygularıyla içsel bir zorbalık yaşamaya başlar. Hikayenin kilit noktası işte tam da burasıdır.
Yıllar sonra, Ishida’nın artan suçluluk duygusu, toplumdan dışlanma deneyimi ve pişmanlığı, onu kendisiyle yüzleşmeye iter. Geçmişte yaptığı hataları telafi etme isteği, onu yeniden Nishimiya’nın karşısına çıkarır. Bu buluşma, sadece geçmişin yaralarını sarmak değil, aynı zamanda değişim, bağışlama ve yeni bir başlangıç için bir fırsat olur.
A Silent Vocie İnceleme
Taşıdığı duyguların hem birbirinden farklı hem de bu kadar çeşitli olması a silent vocie’ı en sevdiğim animelerden biri yapıyor. Birinin değişim sürecine – ki bu değişimin sancılı olduğunu söylemeden geçmek istemiyorum- şahit olmak güzel olduğu kadar da insanı derinden etkiliyor. Değişim zordur. Hepimiz bu minivalde bir sürü cümle kurarız ama adım atmaya geldiğinde cesaret ve kararlılık ne denli bizimledir meçhul. Ishida bu yüzden cesur bir karakterdi. Yaptıklarının doğru olduğunu – başlarda- asla savunmuyorum bunun yüklemiş olduğu yükler, toplumdan izole olması, insanlara uzaklığı -bunun en güzel örneği etrafındaki çoğu insanın yüzlerindeki mor çarpılardır- pişmanlığı onu değişime sürüklerken yeni yeni kişileri tanıyoruz. Filmde gülümseten kısımlardan biri de Nagatsuka ve Ishida’nın arkadaşlıkları oldu.
– Söylesene Nagatsuka-kun arkadaş olmak ne anlama geliyor? Yani arkadaş olmak için belirli haklar var mı? Ya da kriter falan?
… arkadaşlık sözcükler ve mantık gibi şeylerin ötesindedir.
Nishimiya’nın sessizliğinin getirdiği zorluklar fiziksel mesafenin yanı sıra en çok duygusal anlamdaydı. Sessizliğinin arkasında sürekli kendini suçlayan hafif tebessümlü bir genç kız var aslında. Ama onun da bir türlü yakasını bırakmadığı mesafeleri mevcut. Ishida’nın Nishimiya ile güven bağı kurmasındaki çabası, Yuzuru’nun etkisi -tabii başta onun da mesafesi sivri dilliliği- tek taraflı bir çabanın yanı sıra yavaş yavaş kurulan bağlar, eriyen buzlar ve çözülen denklemler mevcuttu. Dikkati çekmek istediğim noktalardan biri değişim sadece Ishida üzerinde değildi. Başta iki ana karakter olmak üzere birkaç karakterde daha değişimi, değişim sancısını ya da değişme istediğini görmek mümkündü.
Sonuç olarak, A Silent Voice yalnızca bireysel bir hikaye değil, toplumsal dinamikleri, suçluluk duygusunu, bağışlamayı ve değişimi işleyen, çok katmanlı bir eser. Film, izleyiciye “bağ kurmanın” ne kadar kıymetli olduğunu ve en derin yaraların bile sevgi ve anlayışla iyileşebileceğini hatırlatıyor.
Ek olarak filmin ostları çok güzeldi.
Koe no Katachi Alıntılar, Resimler ve Ostlar
Filmi izlerken bazı kısımları özellikle kaydettim; bu alıntı, resim ve ostları da ayrıca sizinle paylaşmak istiyorum.
“Lütfen Tanrım bana biraz daha kuvvet ver. Hoşlanmadığım şeylerden kaçmayacağım artık. Yarından itibaren herkesin yüzüne bakacağım. Yarından itibaren herkesi dinleyeceğim. Yarından itibaren işleri düzgünce yapacağım. “
“Nishimiya seni buldum. Nasılsın? Şey. Biraz tuhaf. Ben ölümü düşünüyorum. Ah! Salı yakında bitecek! Görüşürüz!”
” Ben de hep seninle aynı şeyi düşündüm Nishimiya ama yine de bunların ölmeye değmeyeceğine karar verdim!”
lit, rev ve btf en sevdiğim ostları bunlar. çalma listesini aşağı linke bırakacağım oradan dinleyebilirsiniz!
dipnot: filmin incelemesini yapacağımı haber verdiğimde beni tevafukla karşılayan vera hanım’a sevgilerimi iletmek isterim.
Bu web sitesi, deneyiminizi iyileştirmek için tanımlama bilgilerini kullanır. Bu konuda sorun yaşamadığınızı varsayacağız, ancak isterseniz devre dışı bırakabilirsiniz.Kabul EtDevamını Oku
