Simeranyada özgün hikayeler serisine bu kez kısa bir korku hikâyesi ile devam ediyoruz. Korku hikayeleri kısa kısa okumak isteyenler için yeni özgün hikayeler yazılmaya devam edecek. Sizin de anlatacak bir hikayeniz varsa şimdi yazar olabilirsiniz.
Uzak bir İç Anadolu köyünde, dağların eteklerinde “Kara Çukur” adı verilen bir yer vardı.
Kimse oraya yaklaşmaz, geceleri oradan gelen uğultuları duymazdan gelirdi.
Köylüler, oranın Erlik’in kara nefesiyle açılmış bir kapı olduğuna inanırdı.
Gece Fısıltısı
Tigin, o gece çobanlık yaptığı yaylada tek başına ateşin başında oturuyordu.
Rüzgâr yoktu… ama bir fısıltı vardı.
Sanki yerin altından geliyordu:
“Gel… Gel… Beni hatırlıyorsun.”
Tigin’in boğazı kurudu.
Korkudan değil… O sesi tanıdığı için.
Bu mümkün değildi.
Sesi çıkaran, üç ay önce ölen küçük kardeşiydi – Batuhan.
Kara Çukur’a Doğru
Fısıltılar yaylanın sessizliğini keserek yeniden yükseldi:
“Abi… Üşüyorum.”
Tigin ayağa kalktı.
Bacakları onu istemeden dağın yamacındaki Kara Çukur’a doğru sürüklüyordu.
Toprak, her adımda sanki nefes alıyor, hafifçe titriyordu.
Çukurun etrafı çamurla kaplıydı, zeminde insan tırnaklarına benzeyen kazıma izleri vardı.
Tigin’in ayak bilekleri buz gibi oldu.
Sanki görünmez bir el ona dokunmuştu.
Çukurun İçinden Gelenler
Çukurun karanlığı bir anda dalgalandı.
Sanki siyah duman değil, bir beden kıpırdıyordu.
Sonra Tigin duydu…
Kardeşinin sesi bu kez daha netti:
“Abi… Ben değilim.”
Tigin’in damarlarındaki tüm kan çekildi.
O sesin arkasından daha derin, daha boğuk bir tını yükseldi:
“Ama O’nun sesini kullanmam hoşuna gitti… değil mi?”
Kara Çukur’un içinden uzun, kemiksi bir kol dışarı fırladı.
Toprağı yararak çıkmaya başladı.
Geri Dönüş Yok
Tigin kaçmak için döndü ama bacakları taş kesilmişti.
Kara Çukur’un nefesi, soğuk bir ayaz gibi ciğerine doldu, hareketini kesti.
Çukurdan çıkan varlık, karanlıkla kaplı yüzünü ona yaklaştırdı.
Gözlerinin yerinde iki siyah boşluk vardı.
Fısıldadı:
“Erlik’in kapısını açtın.
Şimdi sen de alttakilerin fısıltısı olacaksın.”
Tigin çığlık atmaya çalıştı ama sesi çıkmadı.
Kara Çukur’un karanlığı onu içine çekti.
Toprak kapanırken sadece tek bir cümle duyuldu:
“Sıra sende… Abi…”
Ve o geceden sonra yaylada ateş başında yeni bir fısıltı duyulmaya başlandı:
“Gel…”
Kısa Korku Hikayeleri 1 Son
Korku hikayeleri kısa serisinin ilk korku hikâyesi Türk mitolojisinden esinlenilerek yazılmıştır. Daha fazlası için Simeranyadayı takipte kalınız.
